Ik kom veel bijzondere mensen tegen in de wereld. Dat is ook niet zo verwonderlijk, ik ben een nieuwsgierig mens, maar het ambassadeur zijn bij Life Vest Inside heeft de wereld een stuk kleiner gemaakt. Even bellen met een ander land is geen probleem (lang leve de moderne techniekjes van Face Book). Australië, Amerika, India, het ligt bijna om de hoek. Zo kwam ik een bijzondere Schot tegen die mij recentelijk een schop heeft verkocht onder mijn charmante achterkant.
Het is leuk als je creatief bent en er per dag een grote stroom aan ideetjes door je hoofd danst, maar er ook nog iets mee te doen is een tweede. Op mijn homepage staat een countdown teller. “Betty, het boek”. De teller staat vandaag op nog 251 dagen te gaan. Een simpel rekensommetje leert dat ik toch al heel wat dagen bezig was met het denken over het boek schrijven over mijn lieflijk egootje.
Genoeg materiaal, maar geen idee waar te beginnen en honderdeneen argumentjes van Betty waarom we het vooral niet te doen. Daar kwam verandering in. Betty maakte kennis met de Schotse Brian Canavan en zijn Optiva Coaching . Een geweldig motiverende man met een simpel product. Een systeem om, zoals hij het zelf zo mooi zegt “Start vandaag met het mooiste deel van de rest van jouw leven”. Hij noemt het de Mojo, waarmee hij de passie in een mens bedoelt.
Het leuke aan Brian is, dat hij geen goeroe neigingen heeft. Brian heeft in zijn leven ook zo zijn deel aan uitdagingen gehad en van daaruit is hij zijn methode gaan maken. Ik hou van simpel en dat is het zeker. Geen ellelange verhalen over ‘hoe te…’, een aantal eenvoudige stappen.
Natuurlijk had ik ook zelf mijn voet uit kunnen steken en Betty een schop kunnen verkopen, maar het werkt nu eenmaal beter als een ander zijn voet even uitleent. Na slechts een gesprek met Brian gebeurde het. Betty zag het licht. Brian had mij een deadline gesteld. “Voor vrijdag ligt jouw introductie van het Betty Boek op mijn bureau”. Dat werkte. Betty werd getriggerd. Dat zou ons niet overkomen, dat we een opdracht niet haalden. Een dosis motivatie en trots werd uit een la getrokken bij Betty en mijn vingers leken niet los te komen van het toetsenbord. Zin na zin vloeide uit mijn hoofd en binnen no time was de introductie klaar, in twee talen.
Inmiddels ben ik al een aantal hoofdstukken verder in mijn boek en de motivatie is er nog steeds. Met verwondering kijk ik naar mezelf. Wauw. Ik doe het… ik schrijf een boek!
Eens per week heb ik een gesprek met Brian via Skype. De simpele oefeningen die ik van hem krijg maken dat ik niet alleen het boek aan het schrijven ben, maar ook andere plannen maak. Daarover in de toekomst meer. Betty is in haar nopjes. We maken meters, we zijn onderweg. Grappig dat een schotse schop zoveel kan bewerkstelligen.
