Met een grote mand vol voorjaarsbolletjes staat hij voor de deur. “Voor Valentijn!” zegt hij met een grote smile. Het is de vrijdag voor Valentijn. De miniatuur tuin krijgt een mooi plekje in mijn nieuwe huis. Door alle veranderingen was ik nog niet zo met mijn hoofd in de roze wereld van Valentijn geschoten. Ik maak een onzichtbare aantekening in mijn hoofd dat ik iets leuks ga verzinnen. Tijd genoeg toch?

Het wordt de dag voor Valentijn. Mijn onzichtbare aantekening dwarrelt door mijn hoofd. Wat te doen? Ergens knaagt het ook een beetje. Iets opsturen kost geld en dat is nu net even de beperkende factor in het leven.  Snuffelend door de digitale wereld kom ik de meest vreemde afbeeldingen tegen.

Een plaatje met cijfers trekt mijn aandacht. Ja! Dat is het! Mijn Valentijn is een wetenschappelijk wezen, dat is een mooie manier om mijn gevoel naar hem te uiten. Een berekening!

Ik google en bereken. Tada! 1388 dagen. Dat is de hoeveelheid dagen die ik doorbracht met houden van mijn nerd. Mijn creatieve ader springt open en ik maak een leuke kaart voor hem.

Mijn egootje is aan het pruttelen. Ze ergert zich aan het feit dat wij niet een grote doos van het een of ander konden sturen en zo’n lullig kaartje is toch niet voldoende op Valentijn en waarom ik niet eerder over deze dag had nagedacht en zo komt het toch ook wat lauwtjes over naar hem. Zo pruttelt ze nog even door.

Als ik de kaart uiteindelijk stuur moet ik erg lachen om de reactie. Natuurlijk vond het hij leuk. Natuurlijk hoeft het voor hem niet groots. “Ik had iets voor jou omdat jij een vrouw bent en vrouwen hechten daar waarde aan… toch?” Meteen vraag ik me af of ik niet teveel mannelijke hormonen in me heb, want mij zal het verder een biet zijn of ik iets krijg. Ik geniet 365 en soms 366 dagen per jaar van wat we samen delen.

“Je zou ook nog de uren en de seconden kunnen berekenen…” lees ik in het berichtje. Dat was te verwachten. Hij houdt ervan, van data berekenen. Mijn vingers glijden naar de pagina waar ik de berekening maakte. Even later krijgt hij tot op de seconde nauwkeurig de duur van onze relatie: 119 912 363 seconden!

Mijn egootje is afgedropen. Er valt niets meer te pruttelen. Ze heeft begrepen dat het niet uitmaakt. Eigenlijk is het wel aandoenlijk. Ze maakte zich ernstig druk over wat we moesten doen voor mijn vriend en dat is een teken dat het belangrijk was.

 

 

 

 

Share

laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.