Ik betrap mezelf er wel eens op, dat ik me schaam. Ik schaam me voor de keren dat ik niet zo positief door het leven huppel. Voor de schaduwkant, die we allemaal hebben. Het is de kant die moppert, veroordeelt en het nodig heeft om even lelijk te doen. Waarom ik me daarvoor schaam? Nou, het staat lijnrecht tegenover de missie waar ik ooit deze site mee begon. Het leuker maken van de wereld. Zeg nou zelf, door roddelen of mensen dingen verwijten wordt de wereld niet leuker, of wel? Ik vind dan dat ik beter zou moeten weten en heb vervolgens een oordeel over mijn eigen denken… Even niet zo happy over mij, zeg maar. Gelukkig besef ik me dat ik tot het menselijk ras behoor, dat vergissingen maakt en daar hopelijk van leert. Op Facebook kwam ik een meneer tegen die een video had opgenomen waarin hij als antwoord op alle negativiteit in de wereld zich  de vraag ‘Wat zou liefde doen?’ stelt.

Als ik de titel boven dit blog tik, bekruipt me even het gevoel dat ik zou kunnen solliciteren bij de EO. Is dat niet te zoetsappig? Zullen de Happy Minders het op de juiste waarde schatten? Oh daar ging ik al weer. Invullen over wat mensen er mee zullen doen. Ik kan ook bedenken dat de Happy Minders een hoog snap-gehalte hebben en mijn site bezoeken vanwege de positieve vibe die ik wil delen…

De meneer met de video vertelt dat hij het nodig vond om zijn vraag te delen als reactie op de wereld waarin we vandaag leven. De wereld waarin mensen elkaar weinig lijken te gunnen, wedijveren om bestaansrecht en vooral een wereld die beheerst wordt door angst. Ik ben het met hem eens. Angst is vaak de reden van het gedoe in de wereld.

Pas geleden vroeg mijn coach in Schotland of ik hem eens even kon vertellen hoe mijn ideale wereld eruit zou zien. Ik kan jullie melden, ik ben er even zoet mee geweest. Waarom? Angst was weer de reden. Waarom zou ik een ideale wereld verzinnen als ik eigenlijk denk dat het niet gaat lukken. Fantaseren over wat ik zou gaan doen als geld geen rol zou spelen. Ik kwam er even niet uit. De ‘ja maar dat kan niet omdat…’ stond aan. Het is me uiteindelijk wel gelukt. Weet je wat hielp… Liefde. Wat doe ik vanuit mijn hart, vroeg ik mezelf. Waar kan ik enorm blij van worden? Ik heb een plan op papier gezet. Mijn ideale wereld.

Een week later spreek ik hem weer. “Ik wil even een oefening met je doen…” zegt hij. Hij introduceert de omgekeerde tijdlijn. Vanaf het moment dat de ideale wereld er is, terug kijken om te zien wat je nodig hebt om het uiteindelijk te gaan neerzetten. Wat een ontnuchterende ervaring was dat! Want, wie denkt er nu na over wie de ballen in een ballenbak moet schoonmaken, als je een ballenbak voor volwassenen wilt gaan neerzetten? Ik niet! Mijn coach legt uit dat in zijn ideale wereld er ook mindere kanten bestaan. Als je bijvoorbeeld een groot landhuis wilt, zal je toch iemand moeten vinden die sneeuw komt schuiven in de winter. Als je nog steeds bereid bent om die taak te doen om je droom waar te maken, dan weet je echt wat je wilt in je ideale wereld.

Ik zit weer achter mijn denkbeeldige tekentafel om mijn ideale wereld bij te schaven. Op zich wel leuk om daarmee bezig te zijn. Je komt er in ieder geval zeker achter wat je niet wilt en of dat wat je bedacht hebt ook is wat liefde zou doen! Ik hou jullie op de hoogte van mijn plannen!

 

 

 

 

Share

laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.