Ik leer Mariel Bisschops kennen bij De Witte Olifant in Almere, een kunstopleiding en werkplaats voor mensen met een beperking, waar ik voor mijn werk kom kijken. Mariël is een bijzondere kunstenares.
Vergankelijkheid en schoonheid, een combinatie die de kunst van Mariël mooi samenvatten. Een bananenschil die door aftakeling verkleurde lijkt een magisch object te worden, zodra je deze laat zweven door een grote lege ruimte.
Ik gooi een bananenschil het liefst zo snel mogelijk weg. Het aftakelingsproces van het eerst zo vrolijk ogende gele jasje zou niet iets zijn waar ik eens uitgebreid bij stil ga staan. Mariël denkt daar heel anders over. Voor haar was de metamorfose tot een donker gekruld object reden om er kunst mee te gaan maken. Elfhonderdvijftig schilletjes lijken in de ruimte te zweven en zorgen voor een magisch effect.
Welk publiek wil Mariël bereiken met haar kunst? Toevallige toeschouwers die haar kunst tegenkomen in de natuur en verwonderd raken over het schouwspel. De kunstwerken van Mariël zijn vaak in ontwikkeling gedurende de expositie. De invloed van wind, water, zon en… de mens kunnen voor verandering zorgen. Dit proces fascineert Mariël net als de reacties die mensen erop hebben. Kunst maakt ze niet alleen voor zichzelf, maar voornamelijk voor anderen om het te zien en er iets bij te ervaren. Zelfs als mensen het lelijk zouden vinden, heeft Mariël het gevoel dat ze iets heeft bereikt. Een beleving bij iemand oproepen over iets dat zij met hen deelde.
Bij het bezoekerscentrum Natuurpark Lelystad maakte Mariël het kunstwerk ‘Waterland’. Drie cirkels gemaakt van wilgentakken met een kralenketting van bollen van vilt erop. Als ik ga zoeken op internet naar ‘the making of’ kijk ik met bewondering naar Mariël die in een stoer pak aan de waterkant bezig is om haar vlot in het water te krijgen. Het effect is geweldig. Voor mij voelt het alsof Mariël een sieraad aan de natuur gaf door de kralenketting toe te voegen op een bedje van natuurlijk materiaal. Ineens snap ik wat de bedoeling is. Ik heb er een asscociatie bij! Door het zien van het beeld maak ik zelf een verhaal in mijn hoofd over wat het zou kunnen zijn.
I
k beken, ik ben geen kunstkenner. Vraag mij niet uit welke tijd of stroming een bepaald werk zou komen… Een museumjaarkaart voor kunstmusea? Uhm… heb ik niet. Ik noem mezelf liever een voeler. Ik denk dat dit ook is waarom ik Mariël zo inspirerend vind. Ik word geprikkeld om te voelen.
Nog een reden waarom ik Mariël bewonder, is dat zij zich inzet voor mensen met een beperking. De Witte Olifant in Almere is een prachtige plek waar talent tot volle bloei mag komen.
In juni van dit jaar is Mariël samen met Hélène Kocken bezig geweest om acht kunstenaars met een beperking te laten werken in een afwijkende omgeving. Artists in residense, heet dat. Het Amsterdamse Bos stelde een tijdelijk atelier ter beschikking. Twee weken lang hebben ze materialen verzameld. De gevonden “schatten” werden later omhuld met een laag vilt en weer in het bos geplaatst.
Nieuwsgierig naar het resultaat?
Ga dan eens kijken naar ‘Herbewerkt’ in het Amsterdamse Bos.
Het kunstwerk is te vinden op 10 minuten lopen vanaf De Boswinkel. Ga vanaf De Boswinkel over de brede weg het Bos in. Neem het derde bospad naar rechts. “Herbewerkt” staat aan het Karnemelksegat. www.amsterdamsebos.nl De Boswinkel, Bosbaanweg 5, (020) 54 56 100. Openingstijden: dinsdag t/m zondag: 10.00 – 17.00 uur.
Voor meer informatie over de bijzondere projecten van Mariël Bisschops, neem dan vooral eens een kijkje op haar site.
