Gevonden voorwerpen “Goedemiddag mevrouw, wat kan ik voor u doen?” “Goedemiddag meneer, ik heb een probleem.” “Dat is niet zo mooi, mevrouw, wat is uw probleem?” “Nee, u begrijpt me verkeerd… het is niet mijn probleem.” “Hoe kunt u dan een probleem hebben, als het niet uw probleem is?”  ” Precies, u snapt mijn probleem, vandaar dat ik het hier breng.” “Goed mevrouw, legt u het daar maar neer, bij de rest van de gevonden problemen…” “Wilt u nog wel even een formuliertje invullen over wat u gevonden had?” “Geen probleem, meneer!” “Nee, ik bedoel gewoon dat u iets afgeeft…”  “Dat is geen probleem meneer, dat doe ik met liefde!”

Ik zit achter mijn pc en heb een Skype gesprek met mijn coach in Schotland. “Hoe gaat het met je?” vraagt hij. Voor ik het weet zit ik midden in het verhaal over het probleem dat ik heb. Vol overgave vertel ik wat er gebeurde en hoe lastig het was en hoe ik zit te puzzelen om eruit te komen. Midden in mijn verhaal vraagt hij “Van wie is dat probleem eigenlijk dat je hebt?” Ik stop even met het verhaal en denk na. Dat was een goede vraag. Als ik erover na denk, is het niet mijn probleem… “Waarom maak jij je er dan druk om?” vroeg hij daarna. Nog betere vraag. Waarom doe ik dat eigenlijk? Omdat ik denk dat het hoort, omdat ik denk dat het van mij verwacht werd, omdat ik me verantwoordelijk voel, omdat het aardig is?

Mijn coach lacht als ik het heb over structuur aanbrengen in zaken en helder krijgen wie verantwoordelijk is voor zaken. “Je bent de tweede al die dit onderwerp heeft om mee te werken vandaag.” “Het is kennelijk een veel voorkomend… probleem.” Lachend gaat hij verder: “Het gaat om aangeven van grenzen, vertellen wat je NIET gaat doen.” “Vraag gewoon eens aan de ander wat die gaat doen om het op te lossen.”

Het lijkt zo onaardig. Vragen van wie het probleem om het daarna terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. Je geeft iemand de verantwoordelijkheid voor het oplossen terug door het niet jouw probleem te maken. Daar worden de probleemdelers niet vrolijk van, wat ik je brom!

4Ineens moet ik lachen. Ik geloof dat mijn coach zojuist mijn geleende probleem bij mij heeft terug gelegd met het advies het weer terug te geven aan het baasje van het probleem.

Soms is het leven niet zo’n probleem…. als je de baasjes maar weet te herkennen.

 

Share

laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.