“Is het mogelijk…?” vraag ik aan mijn vriendje met een voorliefde voor wetenschap. Het leuke aan hem is, dat in zijn hoofd meteen een denktank aangaat om te zien of het mogelijk is, wat ik voorstelde. Hij vraagt niet als eerste de reden waarom ik iets wilde maken. Hij kijkt naar of het kan. Het mooie is, dat daardoor mijn verbeelding en zijn wetenschap samen mooie dingen veroorzaken.
Verbeelding… Ik zoek de term op. Ik vind een uitspraak van George Bernard Shaw: “Er zijn mensen die naar dingen kijken en vragen ‘waarom’. Ik droom van dingen die er nooit waren en vraag ‘waarom niet?’ De mens heeft grote voortgang geboekt, maar er is nog zoveel te ontdekken. Verbeelding is het gereedschap waarmee we vol vertrouwen in het onbekende kunnen stappen.”
De mannen die ooit het vliegtuig bedachten zullen ook eerst een verbeelding ervan gehad hebben, lijkt mij. Ze zullen eerst de wens gehad hebben om te kunnen vliegen en daarna ‘waarom niet’ toegepast hebben.
Hun kracht ligt denk ik in het feit dat ze zich niet lieten weerhouden door faalangst, ongelovige toeschouwers of pogingen die nog niet vlekkeloos gingen.
Leuk eigenlijk hoe dat werkt. Iets bedenken en daarna ervan uitgaan dat het kan. Ik zit vaak te puzzelen met nieuwe ideetjes. Gelukkig heb ik een uitvinder als vriendje. “Een spiegel die iets tegen je zegt…bestaat dat?” ‘”Tuurlijk liefje…” en vervolgens volgt de uitleg hoe Ikea dat ooit heeft gemaakt als marketinggadget.
Als ik eens rondneus naar de ‘waarom niet’ van andere mensen, moet ik erg lachen. Alleen het simpele feit van droog blijven in de regen heeft al heel wat uitvindingen opgeleverd.
Hoe gek mijn idee ook is, dat uit mijn fantasie ontstaat ( en geloof me er komen nogal wat ideetjes per dag uit 🙂 ik ga dit jaar niet vragen waarom, maar waarom niet!
